قرآن -رمز- عجایب

در چهارده قرن اخير نوشته هاي بي شمار ادبي شامل كتاب، مقاله، گزارش های پژوهشي درباره كيفيت معجزه آساي قرآن به رشته تحرير در آمده است.
يك بيوشيميست آمريكايی، مصری الاصل ويك محقق مسلمان، به نام دكتر رشاد خليفه در ‍‍ژانويه سال ۱۹۷۴نشان داد تمامی متن قرآن از يک نظم شگفت انگيز رياضی تبعيت می کند. مبنای اين سيستم رياضی عدد ۱۹ است.
رمزهاي اعجاز آميز قرآن مختصراً از اين قرارند :
1- اولين آيه قرآن « بسم الله الرحمن الرحيم »
داراي 19 حرف عربي است.
2- قرآن مجيد از 114 سوره تشكيل شده است و اين عدد
به 19 قسمت است. (114= 6 × 19).
3- اولين سوره اي كه نازل شده است سوره علق
(شماره 96) نوزدهمين سوره از آخر قرآن است.
4- سوره علق 19 آيه دارد.
5- سوره علق 285 حرف (285= 15× 19) دارد.
6- اولين باركه جبرئيل امين با قرآن فرود آمد 5 آيه اولي
سوره علق را آورد كه شامل 19 كلمه است.
7- اين 19 كلمه ، 76 حرف (76= 4× 19) دارد كه
به تعداد حروف بسم الله الرحمن الرحيم است.
8- دومين باري كه جبرئيل امين فرود آمد 9 آيه اولي
سوره قلم (شماره 68) را آورده كه شامل 38 كلمه است.
( 38=2 × 19) .
9- سومين باركه جبرئيل امين فرود آمد 10 آيه اولي
سوره مزمل (شماره 73) را آورد كه شامل 57 كلمه است.
( 57= 3 × 19).
10- چهارمين باركه جبرئيل فرود آمد 30 آيه اولي
سوره مدثر (شماره 74) را آورد كه آخرين آيه آن
« بر آن دوزخ 19 فرشته موكل اند» مي باشد. (آيه 30) .
11- پنجمين بار كه جبرئيل فرود آمد اولين سوره كامل
« فاتحه الكتاب» را آورد كه با اولين جمله قرآن
بسم الله الرحمن الرحيم (19 حرف)
آغاز مي شود. اين بيانيه 19حرفي بلا فاصله
بعد از نزول آيه « برآن دوزخ 19 فرشته موكل اند» نازل شد.
اين مراتب گواهي ارتباط عاري از شبهه آيه 30
سوره مدثر(عدد 19) و اولين جمله قرآن
«بسم الله الرحمن الرحيم» (عدد 19)
با سيستم اعداي اعجاز آميز است كه
بر عدد 19 بنا نهاده شده است.
12- آفريننده ذوالجلال و عظيم الشأن با آيه 31
سوره مدثر به ما ياد مي دهد كه چرا
عدد 19 را انتخاب كرده است.
پنج دليل زير را بيان مي فرمايد :
الف) بي ايمانان را آشفته سازد.
ب) به خوبان يهود و نصارا اطمينان دهد قرآن آسماني است.
ج) ايمان مومنان تقويت نمايد.
د) تا هر گونه اثر شك و ترديد را از دل مسلمانان و
خوبان يهويت و مسيحيت بزدايد.
ه) تا منافقين و كفار را كه سيستم اعدادي قرآن را
قبول ندارند رسوا سازد.
13- خداوند به مامي آموزدكه اين نظم اعدادي قرآن
تذكري به تمام جهانيان است (آيه 31 سوره مدثر)
ويكي از معجزات عظيم قرآن است(آيه 35).
14- هركلمه از جمله آغازيه قرآن بسم الله الرحمن الرحيم
در تمام قرآن به نحوي تكرار شده كه به
عدد 19 قابل تقسيم است، بدين ترتيب كه
كلمه ‍‎‎‎‎‏“ اسم “ 19بار
كلمه “ الله “ 2698بار( 2698=42 *19)،
كلمه “ الرحمن “ 57 بار ( 57=3*19)
وكلمه “ الرحيم “ 114بار ( 114= 6*19)ديده مي شود.
15 - قرآن 114سوره دارد كه هر كدام از سوره ها
با آيه افتتاحيه “ بسم الله الرحمن الرحيم “ آغاز مي شود
بجز سوره توبه (شماره 9) كه بدون آيه افتتاحيه است،
لذا آيه “ بسم الله الرحمن الرحيم“ در ابتداي سوره ها
113 بار تكرار شده است. چون اين رقم به 19
قابل قسمت نيست وسيستم اعدادي قرآن آسماني
ساخته پروردگار بايد كامل باشد يكصد و چهاردهمين آيه
بسم الله را در سوره النمل كه دو بسم الله دارد (شماره 27)
(آيه افتتاحيه وآيه 30 )بنابراين قرآن مجيد
114 بسم الله دارد.
16- همانطور كه در بالا اشاره شد سوره توبه فاقد آيه
افتتاحيه بسم الله است. هر گاه از سوره توبه شروع كرده
آن را سوره شماره يك وسوره يونس را سوره شماره دو
فرض نموده وبه همين ترتيب جلو برويم، ملاحظه مي شود
كه سوره النمل نوزدهمين سوره است (سوره 27)
كه بسم الله تكميلي را دارد. از اين نظم نتيجه مي گيريم
كه قرآني كه اكنون در دست ماست با قرآن زمان پيامبر
از لحاظ ترتيب سوره ها يكي است.
17- تعداد كلمات موجود بين دو آيه بسم الله
سوره النمل 342=18*19 مي باشد.
18- قرآن مجيد شامل اعداد بي شماري است. مثلاً :
ما موسي را براي چهل شب احضار كرديم،
ما هفت آسمان را آفريديم.
شمار اين اعداد در تمام قرآن 285=15*19 مي باشد.
19- اگر اعداد 285 فوق را با هم جمع كنيم، حاصل جمع
174591=9189*19 خواهد بود .
20- حتي اگر اعداد تكراري را از عدد فوق حذف نماييم
حاصل جمع 162146 =8534 *19 خواهد بود.
21- يكی از اعجاز قرآن مجيد اين است كه29 سوره با
حروف رمزي شروع مي شود كه معني ظاهري ندارند،
اين علامات در هيچ كتاب ديگري و در هيچ جايي ديده
نمي شوند. اين حروف در ابتداي سوره هاي قرآن
بخش مهمي از طرح
اعدادي اعجاز آميز مي باشد كه بر عدد 19بنا شده است.
اولين نشانه اين ارتباط اين است كه29 سوره از قرآن
با اين علامات شروع مي شود. تعداد حروف الفبا دراين رموز 14و
تعداد خود رمزها نيز 14مي باشد.
هرگاه تعداد سوره ها(29) وحروف الفبا (14) را
باتعدادرمزها (14)جمع كنيم،
حاصل جمع 57=3*19خواهد بود.
22- خداوند توانا به ما ياد مي دهدكه در هشت سوره
سوره هاي شماره(31, 10،12،13،15،26،27،2)
دو آيه اول كه با اين رموز آغاز مي شوند
حاوي و حامل معجزه قرآن هستند،
بايد توجه داشت كه قرآن كلمه “ آيه “ را
به معني معجزه به كار برده است.
بايد كلمه آيه داراي معاني متعددي باشد كه يكي از آن ها
معجزه است و نيز بايد دانست كه خود كلمه معجزه
در هيچ جاي قرآن به كاربرده نشده است بدين جهت قرآن
مناسب تفسير نسل هاي گوناگون بشريت است. مثلاً نسل هاي
قبلي (پيش از كشف اهميت حروف رمزي قرآن) كلمه آيه رادر اين
هشت سوره ،آيه نيم بيتي مي پنداشتند، ولي نسل هاي بعدي كه ازاهميت اين رموزبا خبر شدند آيه را به معني معجزه تفسير
كرده اند. به كار بردن كلمات چند معنايي و مناسب براي همه
نسل هاي بشر در زمان هاي گوناگون خود
يكي از معجزات قرآن است.
23- سوره قاف(شماره 50) كه با حرف ق
شروع مي شود شامل 57( 57= 3 *19)
حروف ق است.
24- سوره ديگري در قرآن حروف ق را در علامت رمزي خود
دارد، سوره شورا (شماره 42) كه اگر حروف ق را در اين
سوره شمارش نمائيم، ملاحظه خواهيم كرد كه حرف ق
57 =3 * 19 بار تكرار شده است.
25- بدين ترتيب در مي يابيم كه دو سوره قرآني فوق الذكر
(شماره 50 و42) به اندازه همديگر (57،57)
شامل حرف ق هستند كه
مجموع آن دو با تعداد سوره هاي قرآن(114) برابر است.
چون سوره ق بدين نحو آغاز مي شود : “ق و القرآن المجيد“
تصور حرف ق به معني قرآن مجيد مي نمايد
و 114 ق مذكور گواه 114 سوره هاي قرآن است.
اين احتساب اعداد آشكار و گويا، مدلل مي دارد كه 114
سوره قرآن، تمام قرآن را تشكيل مي دهند و
چيزي جز قرآن نيستند.
26- آمار نشان مي دهد كه فقط اين دو سوره كه با
حرف ق آغاز مي شوند، داراي تعداد معيني ق (57 مورد)
هستند، گوئي خداوند توانا مي خواهد با اشاره و كنايه
بفرمايد كه خودش تنها از تعداد حروف الفبا
در سوره هاي قرآن با خبر است.
27- يك نمونه در آيه 13 از سوره ق مدلل مي دارد كه
هر كلمه و در حقيقت هر حروف در قرآن مجيد
به دستور الهي و طبق يك سيستم اعدادي بخصوصي كه
بيرون از قدرت بشر است گنجانيده شده است.
اين آيه مي فرمايد “عاد ، فرعون و اخوان لوط “ در تمام قرآن
مردمي كه لوط را نپذيرفتند، قوم ناميده مي شوند.
خواننده بلافاصله متوجه مي شود كه اگر به جاي « اخوان »
در سوره ق كلمه « قوم » به كار برده مي شد
چه اتفاقي مي افتاد. در اين صورت ذكر كلمه قوم بجاي اخوان،
حرف « ق» در اين سوره 58 بار تكرار مي شد و
عدد 58 به 19 قابل قسمت نيست و لذا
با تعداد 57 «ق» كه در سوره شورا مطابقت نمي كرد و
جمع آن دو با تعداد سوره هاي قرآن برابرنمي شد، بدين معني كه با جايگزين كردن يك كلمه به جاي ديگري نظم قرآن از بين مي رود.
28- تنها سوره اي كه با حرف « ن » آغاز مي شود،
سوره قلم است ( شماره 6 ) اين سوره 133« ن »
دارد كه به 19 قابل قسمت است ( 133= 7×19).
29- سه سوره اعراف (شماره 7 ) مريم ( شماره 19 )
و ص ( شماره 38) كه با حروف« ص» شروع مي شوند،
جمعاً 152 حرف « ص » دارند (152= 8×19).
30- در سوره طه (شماره 20 ) جمع تعداد حروف « ط » و
« هـ» 344 مي باشد (344= 18 × 19) .
31- در سوره « يس » تعداد حروف « ي » و « س»
285 مي باشد (285= 15×19).
32- در هفت سوره 40 تا 46 كه با رمز« حم» شروع مي شوند،
تكرار حروف 2166 مي باشد (2166=14*19)
بنابراين تمام حروف اختصاري كه در ابتداي سوره هاي قرآن
قرار دارند. بدون استثناء در روش اعددي اعجاز آميز قرآن
شركت دارند.
33- در سوره هاي شماره 2و3و7و13و19و30و31و32 كه
با رمز « الم » شروع مي شوند تعداد حروف الف ، لام ، ميم
جمعاً 26676 مورد و قابل قسمت به 19 مي باشند
(26676= 1404*19).
34- در سوره هاي 20و26و27و28و36و42 كه با رمز « طس »
يا يكي از دو حرف مزبور (ط ، س) آغاز مي شوند
تعداد دو حرف « ط » و «س» 494 مورد مي باشد
(494= 26*19).
35- در سوره هاي 10و11و12و14و15 كه با رمز « الر»
آغاز مي شوند تعدا الف ، لام ، راء به اضافه تعداد ( راء )
تنها در سوره سيزدهم 9709 مورد است كه
اين عدد قابل قسمت بر عدد 19 مي باشد
(9709=511*19).
36- در سوره هايي كه با رمز يكي از حروف “ط“ “س“ و “م“
آغاز مي شوند، تعداد حروف طاء و سين و ميم
9177 مورد مي باشد ( 9177= 438*19).
37- در سوره رعد ( شماره 13 ) كه با حرف رمزي “المر“
آغاز مي شود، تعداد حروف (الف ، لام ، ميم، را )
1501 مورد مي باشد ( 1501= 79*19).
38- در سوره اعراف (شماره 7) كه با حروف رمزي “المص“
شروع مي گردد تعداد وقوع “الف“ 2572 مورد ،
حرف “لام“ 1523 مورد، حرف “ميم“ 165 و حرف “ص“ 98 مورد
كه جمعاً عدد 5358 به دست مي آيد
( 5358= 282*19).
39- در سوره مريم (شماره 19) كه با حروف “كهيعص“
شروع مي شود، تعداد حروف( كاف ، ها ، يا ، عين ، صاد)
798 مورد مي باشد ( 798= 42*19).
40- در سوره شورا (شماره 42) كه با حروف “ حم عسق“
شروع مي شود، تعداد حروف( حا ، ميم ، عين، سين ، قاف )
570 مورد مي باشد( 570=30*19).
41- در سيزده سوره اي كه حرف “الف“ در لغت رمزي آن ها است
سوره هاي شماره
2 ، 3 ، 7 ، 10 ، 11 ، 12 ، 13 ، 14، ۱۵ ،29 ، 30 ، 31 ، 32
جمع الف هاي موجود 17499 مورد می باشد
(17499=921*19).
42- در سيزده سوره فوق الذكر جمع حروف “لام“ 1870
مورد مي باشد(1870=620*19).
43- در هفده سوره اي كه حروف “ميم“ در لغت رمزي آن ها ست
(سوره هاي شماره 2 ، 3 ، 7 ، 13 ،32 ، 26 ، 28 ،
29 ، 31 ،30 ، 40 ، 41 ، 42 ، 43 ، 44 ، 45 ،46 )
جمع حروف “ميم“ 8683 مورد مي باشد (8683=457*19).
درتاريخ ، كتابي سراغ نداريم كه مانند قرآن طبق يك
سيستم عددي تنظيم شده باشد بر اين حقيقت علاوه بر

43 بند پيشين،

موارد زير نيز گواه صادقي است:

الف: كلمه “الله“ 2698 مرتبه در قرآن تكرار شده
كه مضربي از عدد 19 است ( 2698= 142 * 19 )
و تعداد حروف “بسم الله الرحمن الرحيم“
نيز 19 مورد مي باشد.
مسئله جالب اين كه در سوره اخلاص
بعد از “قل هو الله احد “
جمله “ الله الصمد“ آمده
در صورتي كه اگر “هو الصمد“ مي آمد، ظاهراً
جمله صحيح تر بود. از نظر دستور زباني
بايد “هو“ مي آمد اما با اين حال “الله“ آمده است،
اگر به جاي “الله“ “هو“ مي آمد ، سيستم رياضي قرآن
بهم مي ريخت و اين مسئله شباهت زيادي
دارد به همان “اخوان“ و “قوم“ در سوره “ق“.
ب: مورد جالب ديگر در سوره مريم حروف مقطعه كهيعص
مي باشد كه به صورت حروف آغازين آمده است،
اين حروف در سوره مريم، به صورت جداگانه، با اين تعداد
به كار رفته اند:
حرف “ك“ 137مرتبه،
حرف “ه“ 168 مرتبه،
حرف “ي“ 345 مرتبه،
حرف “ع“ 122 مرتبه،
حرف “ص“ 26 مرتبه.
جمع اين ارقام به اين صورت است:
345+ 168+137+122+26= 897
كه مضرب عدد 19 مي باشد. ( 897= 42*19)
يعني مجموع تكرار حروف پنج گانه (ك، ه ، ي ، ع ، ص)
سوره مريم (سوره شماره 19)
علاوه بر آنكه برعدد 19(تعداد حروف بسم الله الرحمن الرحيم)
قابل تقسيم است، بر عدد 14(كه تعداد حروف مقطعه است)
نيز قابل تقسيم مي باشد
(798=57*14).
پ: درقرآن بعضي از كلمات با كلمه هاي ديگركه
از نظر معني با هم تناسب دارند
يكسان به كاررفته اند. مثلاً :
1- كلمه “حيوه“ 145 بار با مشتقات آن در قرآن
به كار رفته است و به همان تعداد (145 بار)
كلمه “موت“ يا مرگ با مشتقاتش به كار رفته است.
2- كلمه “دنيا “ 115 بار و كلمه “آخرت“ هم
115 بار به كار رفته است.
3- كلمه “ملائكه“ 88 بار در قرآن آمده است و
كلمه“شياطين“ نيز به همان تعداد88 بار
به كار برده شده اند.
4-“حر“ يعني گرما 40 بار و كلمه “ برد“ يعني سرما
نيز 40 بار به كار برده شده اند.
5- كلمه “مصائب“ 75 بار و كلمه “شكر“ نيز 75 بار.
6- كلمه “زكات“ 32 بار و كلمه “بركات“ نيز 32 بار .
7- كلمه “عقل“ ومشتقات آن 49 بار و كلمه “نور“
نيز با مشتقاتش 49 بار .
8- كلمه “يوم “ به معني روز و “شهر“ به معني ماه
در قرآن به ترتيب 365 بار و 12 بار به كار رفته اند.
9- كلمه “رجل“ به معني مرد 24 بار و كلمه “امرأه “
به معني زن نيز 24 بار در قرآن به كار رفته اند.
10- كلمه “امام“ بصورت مفرد و جمع 12 بار در قرآن آمده است.
آيا اين ها تصادفي است؟

نتيجه:
1- يك مؤلف هر قدر هم كه توانا باشد هر گز نمي تواند د رذهن
خود حروف و اعدادي به اندازه معين بگيرد سپس از آن ها مقالات و
يا كتابي بنويسد كه همچون قرآن حتي شماره ها و حروف و كلمات آن
نيز به اندازه و شمرده شده درآيد. مثلاً حروف مقطعه “الم“ به ترتيب “الف“ بعد “ لام“ و سپس “ميم“ از ديگرحروف در سوره هاي مربوطه بيشتراست.
از طرف ديگر تعداد حروف مقطعه 14 حرف می باشد يعني درست نصف تعداد حروف الفباي عربي. اگر مشاهده كرديم انساني در مدت 23 سال با آن همه گرفتاري، سخناني آورد كه نه تنها مضامين آن ها حساب شده و
از نظر لفظ و معني و محتوا در عالي ترين صورت ممكن بود، بلكه از
نسبت رياضي و عددي حروف چنان دقيق و حساب شده بود كه نسبت
هر يك از حروف الفبا در هريك از سخنان او يك نسبت دقيق رياضي دارد،
آيا به این نتیجه نمی رسیم كه كلام او از علم بي پايان پروردگار
سرچشمه گرفته است؟
2- تمام محاسبات فوق در صورتي صحيح خواهد بود
كه به رسم الخط اصلي و قديمي قرآن حفظ شود و به آن دست نزنيم.
مثلاً اسحق و زكوه و صلوه را به همين صورت بنويسيم نه به صورت اسحاق و زكات و صلاه. در غير اين صورت محاسبات ما بهم خواهد ريخت.
3- عدم تحريف قرآن. در قرآن مجيد حتي كلمه و حرفي كم و زياد نشده و الا بطور مسلم محاسبات كنوني روي قرآن فعلي صحيح در نمي آمد و كلمات و حروف حساب شده نظام كنوني حروف قرآن را به كلي به هم مي ريخت. پس اين نشانه ديگري بر عدم كوچك ترين تحريف در قرآن مجيد است.
حال فرموده پيامبر اسلام را ياد آوري مي كنم كه فرمود:
«عجائب و شگفتي هاي قرآن پايان ناپذيراست و قرآن ظاهرش
خوشايند و باطنش عميق است.
عجائبش را نمي توان شمرد و غرائبش هرگز كهنه نشود
مؤمن هرگاه قرآن بخواند بوي عطر مانندي
از دهانش خارج شود.»